Κριτική του CD των Bad Mathematics Everything Falls Apart
Από mic.gr
Bad Mathematics
Everything Falls Apart(BM Productions)
Με το αντικείμενό μας να εμπίπτει στο αρτίστικο μεταπάνκ των 80s, για το οποίο πιστεύαμε πως δεν υπάρχουν πλέον άλλα μυστικά πέρα απ' το δυσεπώνυμο του ιδιώματος, το να μην είχε κανένα αναπάντεχο το παρόν κείμενο φάνταζε εκ πρώτης όψεως εφικτό κι ασφαλές. Υποθετικά. Διότι οι Bad Mathematics είχαν διαφορετική άποψη για το ίδιο θέμα. Τη δυναμική της οποίας διαμόρφωσαν ενσωματώνοντας μπλουζ, τζαζ και ροκ στοιχεία στη μουσική τους, και το έκαναν ομολογουμένως τεκμηριωμένα όπως ακούμε στο ντεμπούτο τους.
Οι Cassi και Vishy Moghan υπό μια γενική παραδοχή νέου ξεκινήματος μετακόμισαν κάποτε απ' το Λονδίνο στην Αθήνα κι ασχολήθηκαν με το θέατρο και τη φωτογραφία. Οι Ανδρέας Βατίστας και Μιχάλης Καραγιάννης παίζουν μαζί επί δεκαετίες: Στις Παρανυχίδες απ' τη συλλογή "Συνταγή Αντι-Θανάτου" (του '86) και κατόπιν στους Γκομπιντίμπου (το φανζίν "Transport" έβγαλε τις κασέτες τους, προδώσαμε και την ηλικία μας).
Κανένας εκ των τεσσάρων δεν είχε τις προθέσεις να γυρίσει το ρολόι προς τα πίσω. Η πανκ υποδομή της μουσικής των Bad Mathematics έχει να κάνει πιο πολύ με την επέκταση, συνθετικά πάντα, του στιλ στο αποτέλεσμα του "Everything Falls Apart", μα και πριν απ' αυτό στα λάιβ τους, παρά επακριβώς με την υφολογία και την αντικουλτούρα κάτω των οποίων αυτό το αποτέλεσμα σκεπάζεται.
Η τοποθέτηση των κιθάρων στη διάρθρωση των τραγουδιών -δεν βρίσκεται καταλληλότερη λέξη απ' την τοποθέτηση για να γραφτεί ό,τι εννοούμε (κάπως όπως συνέβη και με το παίξιμο του Andy Gill)- μοιάζει μελετημένη σαν από αρχιτεκτονικό σκηνικό π.χ. στα σπουδαία "Shiny Shoes", "All Bets Are Off" και "Pornography", κι επιπροσθέτως ενδεικτική διάθεσης που δεν επαναπαύεται και διαρκώς αναζητεί. Μπορούσαμε, αν θέλαμε, να σταματήσουμε σε εκείνες. Όμως η ματιά μας επιβάλλεται να κατευθυνθεί κι αλλού, στις επελεύσεις της τρομπέτας (π.χ. στο εξαιρετικό "Cockroach"), στα ντραμς, στις μπασογραμμές, στους στίχους και βεβαίως στον ιδιαίτερο τρόπο χρωματισμού στο τραγούδημα που φέρνει κατά νου στην Leslie Woods με κάπως μεγαλύτερη έμφαση εδώ στην θεατρική πρόζα της φωνής και στον ερμηνευτικό αυτοσχεδιασμό.
Όντως, οι έντεκα ιστορίες που παρουσιάζονται στο παρόν cd φαίνονται να βγήκαν από κάποιους που έχουν συνειδητοποιήσει τους εφιάλτες που στοιχειώνουν τον τωρινό κόσμο. Κι όχι μόνον τούτο, μα και που έχουν τη δυνατότητα να αναπαράγουν την αλλοτρίωση που αυτοί μάς προκαλούν, ασχέτως αν για να καταλάβει κανείς καλύτερα την τελευταία παρατήρηση χρειάζεται να στραφεί ξανά στο παρελθόν, ψάχνοντας στα ενδόψυχα και στη δική του μνήμη για συγγένειες με το σήμερα.
Τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνια ύπαρξης μετρούν ήδη οι Bad Mathematics. Στην πορεία προστέθηκε ως πέμπτο μέλος ο Ορέστης Τσιχιλάκης στην τρομπέτα, ο οποίος και δίνει έναν υβριδικό τόνο ακόμη και σε κομμάτια που υπήρχαν πριν μπει στην μπάντα. Με τις εν λόγω επισημάνσεις στην σκέψη, το "Everything Falls Apart", άλμπουμ που ας αναφέρουμε πως αποτελεί ανεξάρτητη έκδοση και κυκλοφορεί απ' το ίδιο το γκρουπ, παίρνει διαστάσεις αποστάγματος. Μάλιστα περιέχει και μερικά τρακ που είχαν εμφανιστεί παλιότερα σε συλλογές, λίγο ή αρκετά διαφοροποιημένα. Απ' αυτά, το "Sacrifice" ανάγεται σε κάτι βγαλμένο απ' την εξαιρετική πηγή αίγλης του περίφημου "Rapunzel" των Novak. Ένα πράγματι μεγάλο, συναρπαστικό τραγούδι.
Τελικώς, είναι κάμποσες οι στιγμές, τις οποίες δύσκολα θα τις αρνηθεί κανείς, στο "Everything Falls Apart", όπου το βίωμα μεταφράζεται σε ευρύτερο λεξικό, ίσως ευρύτερο από κάθε πρόθεση που πιθανώς να είχαν οι δημιουργοί του κατά νου για τέτοιο (αν είχαν). Πρόκειται προφανώς για δίσκο δύσκολης κύησης. Όμως παραπέμπει από την έναρξή του κιόλας στην εικονοπλαστική, πέραν της συνηθισμένης, ροή, περίπου όπως την ξέρουμε από τα μυθιστορήματα πόλης και τα road movies. Κι εκεί καταγράφεται, ως έγκυρο φυσικά.
08/01/2016
Πάνος Πανότας
Από mic.gr
Bad Mathematics
Everything Falls Apart(BM Productions)
Με το αντικείμενό μας να εμπίπτει στο αρτίστικο μεταπάνκ των 80s, για το οποίο πιστεύαμε πως δεν υπάρχουν πλέον άλλα μυστικά πέρα απ' το δυσεπώνυμο του ιδιώματος, το να μην είχε κανένα αναπάντεχο το παρόν κείμενο φάνταζε εκ πρώτης όψεως εφικτό κι ασφαλές. Υποθετικά. Διότι οι Bad Mathematics είχαν διαφορετική άποψη για το ίδιο θέμα. Τη δυναμική της οποίας διαμόρφωσαν ενσωματώνοντας μπλουζ, τζαζ και ροκ στοιχεία στη μουσική τους, και το έκαναν ομολογουμένως τεκμηριωμένα όπως ακούμε στο ντεμπούτο τους.
Οι Cassi και Vishy Moghan υπό μια γενική παραδοχή νέου ξεκινήματος μετακόμισαν κάποτε απ' το Λονδίνο στην Αθήνα κι ασχολήθηκαν με το θέατρο και τη φωτογραφία. Οι Ανδρέας Βατίστας και Μιχάλης Καραγιάννης παίζουν μαζί επί δεκαετίες: Στις Παρανυχίδες απ' τη συλλογή "Συνταγή Αντι-Θανάτου" (του '86) και κατόπιν στους Γκομπιντίμπου (το φανζίν "Transport" έβγαλε τις κασέτες τους, προδώσαμε και την ηλικία μας).
Κανένας εκ των τεσσάρων δεν είχε τις προθέσεις να γυρίσει το ρολόι προς τα πίσω. Η πανκ υποδομή της μουσικής των Bad Mathematics έχει να κάνει πιο πολύ με την επέκταση, συνθετικά πάντα, του στιλ στο αποτέλεσμα του "Everything Falls Apart", μα και πριν απ' αυτό στα λάιβ τους, παρά επακριβώς με την υφολογία και την αντικουλτούρα κάτω των οποίων αυτό το αποτέλεσμα σκεπάζεται.
Η τοποθέτηση των κιθάρων στη διάρθρωση των τραγουδιών -δεν βρίσκεται καταλληλότερη λέξη απ' την τοποθέτηση για να γραφτεί ό,τι εννοούμε (κάπως όπως συνέβη και με το παίξιμο του Andy Gill)- μοιάζει μελετημένη σαν από αρχιτεκτονικό σκηνικό π.χ. στα σπουδαία "Shiny Shoes", "All Bets Are Off" και "Pornography", κι επιπροσθέτως ενδεικτική διάθεσης που δεν επαναπαύεται και διαρκώς αναζητεί. Μπορούσαμε, αν θέλαμε, να σταματήσουμε σε εκείνες. Όμως η ματιά μας επιβάλλεται να κατευθυνθεί κι αλλού, στις επελεύσεις της τρομπέτας (π.χ. στο εξαιρετικό "Cockroach"), στα ντραμς, στις μπασογραμμές, στους στίχους και βεβαίως στον ιδιαίτερο τρόπο χρωματισμού στο τραγούδημα που φέρνει κατά νου στην Leslie Woods με κάπως μεγαλύτερη έμφαση εδώ στην θεατρική πρόζα της φωνής και στον ερμηνευτικό αυτοσχεδιασμό.
Όντως, οι έντεκα ιστορίες που παρουσιάζονται στο παρόν cd φαίνονται να βγήκαν από κάποιους που έχουν συνειδητοποιήσει τους εφιάλτες που στοιχειώνουν τον τωρινό κόσμο. Κι όχι μόνον τούτο, μα και που έχουν τη δυνατότητα να αναπαράγουν την αλλοτρίωση που αυτοί μάς προκαλούν, ασχέτως αν για να καταλάβει κανείς καλύτερα την τελευταία παρατήρηση χρειάζεται να στραφεί ξανά στο παρελθόν, ψάχνοντας στα ενδόψυχα και στη δική του μνήμη για συγγένειες με το σήμερα.
Τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνια ύπαρξης μετρούν ήδη οι Bad Mathematics. Στην πορεία προστέθηκε ως πέμπτο μέλος ο Ορέστης Τσιχιλάκης στην τρομπέτα, ο οποίος και δίνει έναν υβριδικό τόνο ακόμη και σε κομμάτια που υπήρχαν πριν μπει στην μπάντα. Με τις εν λόγω επισημάνσεις στην σκέψη, το "Everything Falls Apart", άλμπουμ που ας αναφέρουμε πως αποτελεί ανεξάρτητη έκδοση και κυκλοφορεί απ' το ίδιο το γκρουπ, παίρνει διαστάσεις αποστάγματος. Μάλιστα περιέχει και μερικά τρακ που είχαν εμφανιστεί παλιότερα σε συλλογές, λίγο ή αρκετά διαφοροποιημένα. Απ' αυτά, το "Sacrifice" ανάγεται σε κάτι βγαλμένο απ' την εξαιρετική πηγή αίγλης του περίφημου "Rapunzel" των Novak. Ένα πράγματι μεγάλο, συναρπαστικό τραγούδι.
Τελικώς, είναι κάμποσες οι στιγμές, τις οποίες δύσκολα θα τις αρνηθεί κανείς, στο "Everything Falls Apart", όπου το βίωμα μεταφράζεται σε ευρύτερο λεξικό, ίσως ευρύτερο από κάθε πρόθεση που πιθανώς να είχαν οι δημιουργοί του κατά νου για τέτοιο (αν είχαν). Πρόκειται προφανώς για δίσκο δύσκολης κύησης. Όμως παραπέμπει από την έναρξή του κιόλας στην εικονοπλαστική, πέραν της συνηθισμένης, ροή, περίπου όπως την ξέρουμε από τα μυθιστορήματα πόλης και τα road movies. Κι εκεί καταγράφεται, ως έγκυρο φυσικά.
08/01/2016
Πάνος Πανότας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου